Πλησιάζοντας η 17 Νοέμβρη, έρχονται στο νου οι μνήμες εκείνης της περιόδου και νοιώθουμε την αναστάτωση, την αγωνία και τον πόνο εκείνων των ημερών.  Η καρδιά ραγίζει, γυρίζοντας πίσω το 1973, όπου οι φοιτητές της Αθήνας είχαν αρχίσει να ξεσηκώνονται για ακαδημαϊκή ελευθερία, πανεπιστημιακό άσυλο και ανάκληση όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων.

Από τις αρχές του 1973 οι φοιτητές είχαν αρχίσει να ξεσηκώνονται. Προετοιμάζονταν… Μέχρι το Νοέμβριο, όταν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου της Αθήνας έκαναν επ’ αόριστον κατάληψη του Πολυτεχνείου για ελευθερία και ανεξαρτησία, που κατέληξε στην αιματηρή επέμβαση των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας και τελικά την κατάρρευση της χούντας.

Το σύνθημα επίκαιρο: ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ότι χρειάζεται ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος.

Σήμερα, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών, η κυβέρνηση της Ν.Δ., απαγορεύει φασιστικά συγκεντρώσεις άνω των τεσσάρων ατόμων, επιβάλλοντας τεράστια πρόστιμα και γεμίζει τις μεγάλες πόλεις της χώρας και κυρίως την Αθήνα με αστυνομία.

Γιατί; Γιατί δεν θέλει ο λαός να μπορεί να συγκεντρώνεται και να διαμαρτύρεται. Γιατί φοβάται την οργή του.

Η Ομοσπονδία Τσιμέντων Ελλάδας καταδικάζει την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει τον εορτασμό του Πολυτεχνείου. 

Το Πολυτεχνείο είναι η θύμηση της δημοκρατίας.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ.